Ter voorbereiding op Women & Wings jaren geleden, besloot ik een trancereis te maken. De intentie was dat het belangrijkste zichtbaar werd, om de retreat zo vervullend mogelijk te laten zijn voor elke aanwezige vrouw. Er was veel gebeurd in mijn leven in dat jaar en voor mij is het belangrijk en bovenal nodig dat mijn werk in harmonie is met het grotere geheel. Dus… is er iets wat ik nog moet zien? Is er iets waar ik nog naar mag kijken? En dit is wat de reis me liet zien:

De kern van mijn verdriet

Zodra de drums beginnen te slaan, word ik als in een vacuüm de aarde ingezogen. Ik begin te rennen, hard en gefocust in een rechte lijn vooruit. Ik ren.. en ren.. ik ren zo lang, dat ik me afvraag of er niet iets anders moet gebeuren in deze reis. Een ontmoeting? Zal ik het sturen: stoppen met rennen om te zien wat er dan gebeurt? Nee, ik moet blijven rennen. Even later herhaalt zich dit en ik voel weer dat ik moet blijven rennen… tot ik uiteindelijk niet meer kan. Vermoeid zak ik door mijn knieën en eindig liggend op de grond, op mijn rug in tranen. Tranen van het harde werken in de laatste jaren en het aangaan van de vele vaak intensieve transformaties. Tranen van vermoeidheid. En in deze vermoeidheid met daaropvolgend de overgave hieraan, raak ik de kern van mijn verdriet. Vanuit het diepste van mijn ziel hoor ik mezelf een oerkreet slaken…

Je bent onze dochter

Vanuit alle richtingen komen vrouwen aangerend. Niet een paar of tientallen. Het zijn er honderden. Ze verzamelen zich om me heen en tillen me ver boven hun hoofden. Vervolgens beginnen ze te rennen en volgen ze het pad dat ik al volgde, het pad dat voor mij ligt. De vrouwen blijven rennen en dragen mij voort, armen uitgestrekt boven hun hoofden. “Jij bent onze dochter.” hoor ik vrouwen roepen, alsof ze mijn vraag voorspelden. En hoewel ik natuurlijk niet echt dochter van al deze vrouwen, ben ik me bewust van de energetische beweging. Ik voel de diepste wens van vrouwen om te leven in een wereld in harmonie. Ik ben me bewust van het voorwerk dat zij hebben gedaan, waardoor ik zoveel heb kun leren en helen. Waardoor ik ben, waar ik nu ben. Ik ben me bewust van de behoefte naar waarheid en de roep voor aandacht voor dat, wat wezenlijk belangrijk is en ik besef dat ik er klaar voor ben om het draagvlak te zijn voor de heling van andere vrouwen en naast hun te staan op hun weg naar die volledige harmonie.

Ze zijn in mij

Heel langzaam voel ik mijn moeheid uit mijn lichaam glijden. En terwijl de vrouwen nog steeds rennen en mij boven hun hoofden dragen, alsof we deel uitmaken van een eeuwenoud ritueel, voel ik krachtige energie terugkeren in mijn lichaam. Geleidelijk aan komen we tot een stop en word ik rustig met beide voeten op de grond geholpen. We kijken in dezelfde richting vooruit, gefocust op liefde. Ik loop een paar passen naar voren en merk dat de vrouwen achter mij blijven staan. Ik scan mezelf maar het voelt goed. Ze blijven. Ze zijn in mij. Nu rest mij nog één ding in relatie tot deze vrouwen en ik draai me om.

Ik zie vrouwen van nu en vele generaties terug. Ik zie hun kracht, hun levensvreugde, hun strijd, hun bezieling, hun hart en de altijd aanwezige schoonheid, die alles en iedereen met elkaar verbindt. We zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. En langzaam, heel langzaam, zodat ik elke fractie ervan kan voelen in iedere cel, maak ik een diepe buiging voor hen. En terwijl ik voor ze buig schiet ik vol van ontroering, van het wonder van het moment en dankbaarheid. Ik buig net zo lang tot ik weet, dat ik voor elke vrouw gebogen heb. Dan richt ik mij op en draai ik me om, zodat ik verder kan op mijn pad. Alleen hoef ik nu niet meer te rennen. Ik sta volledig in mijn kracht.

“It takes Wings” (schrijf(st)er onbekend)

 It takes Wings
to meet the challenge
of making a dream every day

It takes Wings
to understand people
and hear the words they have to say

It takes Wings
to make December
feel like the splendid ideas of May

It takes Wings
to build bright futures
and shape them every day, your way

It takes Wings
to stand tall each hour
and live life joyfully, come what may

It takes Wings
to love on boundlessly
and make love lifelong to stay

And when you spread your Wings
reaching for that dazzling star
you’ll achieve amongst great things
that you’ll become the very way you are

Vragen of reageren?
Bel 036 5355388 of schrijf mij